CHLOE


Julianne Moore tipi kadınları seviyorum (sanırım). O yüzden bu filmi izlemek benim için şarttı. Benim görüşüme göre vakit geçirmek için izlenebilecek bir film. Fazlası yok.


Şaşırmalı günler

Gerçekten çok şaşkınım. Zaten bugünlerde hareketli, heyecanlı, stresli, üzüntülü günler yaşıyordum. Buna bağlı olarak 1 yılı aşkın bi süredir mailleştiğim Amerikalı arkadaşımın gay olduğunu öğrenerek yaşlanmaya doymuyor bir yaşıma daha giriyorum. Beni asıl şaşırtan eşcinsel olması değil de bu kadar zaman bunu bilmemem. Aslında haklıyım. Birincisi heteroseksüel olduğunu dağa taşa yazmıştı. Hani öyle arada iltifatlar da oluyordu. Hoş kızsın, şu andaki hayatımdaki tek kızsın. Bir seni tanırım, Türkiye'ye gelirsem beraber yaşarız gibi cümlelerden sonra bunu tahmin etmem zordu. Değil mi? (yalnız 'tek kız'dan çakmam lazımdı galiba ama ne bileyim yatıyor kalkıyordur da onları saymıyordur diye düşünmüştüm). Yakın zamanda bir erkek arkadaşım olduğunu öğrenince bana itiraf etmeye karar verdi. Evet, teorik olarak bana yalan söylememiş hayatında hiç bir kız olmadığını söylemekle. Bunu kahkahalar atarak anlattı. Sadece yanıltıcı davranmış. Ben ise aldatılmış hissettim. Çünkü 5-6 aydır biriyle beraberken aynı zamanda bana kur yapmıştı bu. Neyse çok detaya girmiyorum ama kabaca olay bu. Erkek arkadaşımı söyleyeceğim diye karnıma ağrılar giren ben bir kişiye daha saygımı, güvenimi kaybettim. Haa, bi de emin olmak istemiş hoşlanacağı son kızın ben olduğumdan. Kobaylık yaptım resmen. İyi mi! Ama sanki böyle filmlik bir tecrübe yaşamış gibi hissediyorum. O kadar uzun zamandır tanıyordum ki onu. Tek bir an bile aklıma bişey gelmedi. En acaibi de benim erkek arkadaşım olunca onun aşık olduğunu anlaması ve nişanlanması. Yani en azından çocuğun fotoğraflarını buyur bu işte benim nişanlım diye gönderdi. Fotoğraf neden onu anlamadım. Bir de düğüne davetliyim bu arada :))))))

Disconnect

Hayatımın Kadınısın'dan sonra...

Uğur Yücel'e aşık oldum...

Shout, shout, let it all out

Ölmek istemiyordu. Hayat iyiydi. Güneş sıcaktı. Ama ya insanlar?

*Tomris Uyar'ın çevirisiyle Mrs. Dalloway'den.

RESPECT!


7. Golden Globe

About this blog

I remember one morning getting up at dawn, there was such a sense of possibility. You know, that feeling? And I remember thinking to myself: So, this is the beginning of happiness. This is where it starts. And of course there will always be more. It never occurred to me it wasn't the beginning. It was happiness. It was the moment. Right then.