Michael gitti kişisel tarihlerimizden sayfalar silindi

Yine internette vakit geçirdiğim gecelerden biriydi. İlk olarak twitter'ın trend topics kısmında gördüm. Michael Jackson, cardiac arrest... İkisi arasında hiç bir bağlantı kuramadım. Yazılan iletiler kötü haberi veriyordu ama nerdeyse yılda bir kez MJ'in ölüm haberini alıyorduk zaten. Ciddiye almadım. Yine de bir de ekşisözlük'e bakmak istedim. Orda da çeşitli kaynaklar göstererek konu hakkında entryler girilmişti. Kısa zaman sonra da CNN'in, LA Times'ın onayladığı ölüm haberi geldi zaten... Herkesin söylediği elinden çocukluğunun, gençliğinin alındığı. Anılarının olduğu birini kaybetmek zor gelmez mi, üzmez mi? Michael da bizim için öyle biriydi işte.
Şimdi arkasından söylenen iyi şeylere bakmayın. Bir süre sonra yine yaşarken olduğu gibi onun üzerinden haberler (çoğunlukla sadece sansasyon amacı taşıyan) yapılacak. Hayatta olsa onu üzecek olan şeyler söylenecek. Uzaktan baktığımda etrafında para kazanmak isteyen kişilerin olduğu, çocukluğunu yaşayamamış, hep çocuk kalmış, çekingen, utangaç bir adam gördüm. Sempati besledim o adama, sevdim. Saygı duydum yaptığı işlerden dolayı, dünya üzerinde böyle büyük bir etki bıraktığı için. Ne geçirdiği söylenen ameliyatlar, ne renginin değişmesi, ne çocuk tacizi davaları bunu değiştirmedi. Bana göre o geçirdiği ameliyatların mutlaka bir nedeni vardı. Rengi konusunda ise her zaman spekülatif haberler yapıldı. Michael'ın fan'ı olmayan kimsenin gerçek nedeni bildiğini sanmıyorum. Siyah bir insanın ameliyatlarla beyaz olabileceğine inandık. Çok büyük fanı olmasam bile, onu dinleyen biri olarak ben bile internette olsun 2 dakika araştırma yapmadım böyle birşey mümkün müdür diye. Bir gün bir arkadaşım bahsetmişti vitiligodan ve MJ'in de bu hastalıktan dolayı artık beyaz bir adam olduğunu. Taciz davalarını da yakından takip etmedim ve çok ayrıntılı bilmiyorum. Kanıt bulunamadığını biliyordum, ispatlanamadığını biliyordum, Michael'la yapılan bazı röportajları izlemiştim ve ona inanmıştım. Hâlâ da inanıyorum. O zaten 10 yaşında bir çocuktu.
Şimdi MJ'in ölümüyle tutulan yaslara, edilen iltifatlara önceden nerdeydiniz diyenler mevcut. Önceden alay edenler şimdi yasını tutuyorsa ve bu bir gösteriden ibaretse, bu onlar için üzücü bir durum. Acınası bir ikiyüzlülük... Ama ya Michael'ın ölümüyle şarkılarını daha çok dinlemiş, onu daha çok izlemiş, insanlar üzerindeki etkisini görmüş, onu daha iyi tanımış birinin samimi üzüntüsü ise bu? Birçok insan için bu durumun geçerli olduğunu düşünüyorum.
Bütün bunlardan bahsetmek bile onun anısına saygısızlık belki de. Bir devir kapandı onun gidişiyle. Bundan sonra dileyebileceğimiz tek şey onun gittiği yerde daha mutlu, huzurlu olması. Çok üzgünüm. Maalesef dünya acımasız ve kötü insanlarla dolu.
Rest in peace, Michael.

0 yorum:

Yorum Gönder

About this blog

I remember one morning getting up at dawn, there was such a sense of possibility. You know, that feeling? And I remember thinking to myself: So, this is the beginning of happiness. This is where it starts. And of course there will always be more. It never occurred to me it wasn't the beginning. It was happiness. It was the moment. Right then.